Gestrikt

In het dialect van mijn grootmoeder werd er niet gebreid, er werd "gestrikt". Ik blijf dat een geweldige term vinden, "strikken". Mijn grootmoeder heeft in haar leven heel wat afgestrikt. Een paar van die stukken geroutineerd handwerk kwamen bij mijn mama boven water toen de babykleertjes van de zolder afgehaald werden. De baby van mijn broer gaat dus echte erfstukken mogen dragen. Ik heb hem (of eigenlijk mijn schoonzus) laten beloven dat deze kleertjes, wanneer ik zo ver ben, ook voor mijn nageslacht mogen dienen. Er zijn echter ook heel wat van dergelijke erfstukken verloren gegaan. Hoewel nauwelijks te verslijten, want kwaliteit, hebben er toch stukken de tand des tijds niet doorstaan. Ook het feit dat je nu eenmaal niet alles kan bijhouden, heeft voor wat spoorloze verdwijningen gezorgd. Achteraf bekeken natuurlijk spijtig, maar daarover zitten kniezen heeft weinig zin.

Maar ik wijk af. Ik wilde eigenlijk vertellen dat er eindelijk nog eens een item of 2 van mijn "wat ik nog wil maken"-lijst af kunnen. Ik strikte (vandaar de lange inleiding) de sjaal voor mijn schoonmoeder in één enkele avond volledig af. Het Triana garen waar ik eerder al over schreef, was echt een zaligheid om mee te werken. Kleine moeite voor een groots effect, hoewel het wel even tijd kostte om echt door te krijgen hoe dit web "geweven" of "gestrikt" moest worden. Het grappige was dat, toen ik hem uiteindelijk af had, ik eigenlijk spijt had dat het al gedaan was.

Het tweede item dat van de lijst af kan, is het gehaakte babydeken, alweer voor de baby van mijn broer. Eigenlijk is het een behoorlijk groot deken geworden en ik ben niet honderd procent tevreden over de afwerking van de zijkant, ik heb er een randje rond gehaakt, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik de draden van het wisselen van kleur wat slordig heb gestopt. Dit blijft zichtbaar, terwijl ik dacht dat een randje dat wel zou oplossen. Ik ga het deken nu eerst eens wassen en dan beslis ik wat ik er mee zal doen. Een afwerking met biais (zo van die satijn-achtige) lijkt me wel iets, ik weet alleen niet of mijn naaimachine dit ook zo een geweldig idee vindt.

Nu staat er echter nog een project als kerstcadeau op mijn lijst (de boodschappentassen voor mijn tantes), dit had ik even uit het ook verloren toen ik laatst schreef dat de naaimachine op stal ging. Gelukkig is er met dit weer niet veel anders te doen dan wat creatief bezig zijn, zou ik kunnen zeggen als de examens van januari niet al zo griezelig dichtbij zouden beginnen komen...