Trip naar Zeeland

Mijn lief en ik zijn een paar dagen gaan uitblazen in Zeeland. Ik vind het echt zalig aan de Zeeuwse kust. Daar zie je nog echt stranden zoals stranden moeten zijn: duinen, een grote strook zand en de (b)ruisende zee. Hier en daar op de toegang van de duinen naar het strand een uit de kluiten gewassen "strandhut" waar je wat kan drinken en een hapje eten en verder niets. Geen grote, lelijke, betonnen appartementsblokken tot op het strand, geen promenades of winkelgalerijen tot bijna in de zee. Alleen rust, stilte en natuur, zeker in de tussenseizoenen.

Ik vind dat in één woord fantastisch. Als kind ging ik tijdens sommige schoolvakanties met de caravan naar Zeeuws-Vlaanderen met mijn ouders. Toen was ik al verliefd op de streek en de liefde is met de jaren alleen maar groter geworden. Ik kom tot rust daar, zelfs al duurt het uitstapje maar 2 dagen. Nu mijn lief nog overtuigen en ik begin alvast een huisje te zoeken om er mijn pensioen gaan te slijten! Gelukkig heb ik nog een heleboel jaren de tijd om mijn lief te overtuigen, want mijn pensioen dat is zeker nog niet voor morgen...

We verbleven dit keer in Renesse op Schouwen-Duiveland, waar we een lange strandwandeling maakten en we gingen de tweede dag naar de hoofdstad van Zeeland: Middelburg. Een pittoreske stad waar ik nog niet eerder geweest was, maar die zeker de moeite van het bezoeken waard was. We hebben wat geflaneerd in de winkelstraten onder een stralende zon, genoten van een drankje op een terrasje, lekker gegeten en veel foto's gemaakt.

Bouwwerken (3)

Ook aan ons huis wordt met dit prachtige weer uiteraard verder gewerkt. De metselwerken zijn inmiddels volledig achter de rug en de dakwerkers zijn begonnen. We zouden nu de "Meiboom" kunnen "planten" of liever gezegd op het dak zetten, maar omdat het projectbouw is, is dat natuurlijk niet mogelijk. Daarom plaats ik hem symbolisch op mijn blog, met wat uitleg die ik op Wikipedia gevonden heb. Hierin staat dat het in sommige streken in Nederland gebruikelijk is, hier bij ons in België, of toch alleszins in Limburg, kennen we dit gebruik volgens mij ook.

"Daarnaast is het in sommige gedeelten van Nederland (o.a. de Achterhoek en Limburg) de gewoonte om, wanneer een nieuw gebouwd huis het hoogste punt van de bouw bereikt heeft, een meiboom tegen dit punt aan te zetten. De meiboom staat ook in dit geval symbool voor vruchtbaarheid en voorspoed. De boom wordt door buurtbewoners uit bijvoorbeeld een naburig bos gehaald en na de plaatsing wordt er een glaasje gedronken en wordt er samen getoost."

Even nog wat uitleg bij de foto's in de collage, want Picasa werkt niet mee. De eerste foto links bovenaan is een buis die in verbinding staat met de regenwaterput die ze in onze "tuin" geplaatst hebben. De tweede en de derde  foto is ons huis aan de achterkant en de voorkant op het moment dat alle metselwerken klaar waren. Daar waar nog stukken "binnenmuur" te zien zijn komt nog isolatie en een zone cederhout. De vierde foto bovenaan rechts is onze voordeur. 

Links onderaan zie je de achterkant van ons huis bij het begin van de dakwerken. De volgende foto is er eentje van de dorpel van de achterdeur (enkel achteraan zijn de dorpels voorlopig al geplaatst). De derde foto onderaan is ons "tuinmuurtje" en we sluiten af met een foto van de volledige achterkant van het huis bij de start van de dakwerken. Volgende belangrijke stappen zijn uiteraard de plaatsing van het dak en voor onszelf ligt nog een fijn dagje shoppen in het verschiet voor het kiezen van de vloer! Tips om deze keuze wat te funderen, zijn uiteraard welkom!

Taartenfee

Mijn kleine nichtje Noor, het kindje van mijn broer, werd vorige zondag gedoopt. Zoals ik eerder al vertelde, gaf ik mij vrijwillig op om de taarten te maken. De proeftaart viel in goede aarde en dus voelde ik mij de dag voor de feestelijkheden een echte taartenfee tijdens het bakken, vullen en afwerken van 3 taarten voor het doopfeest. 

De voorbereidingsfase bestond uit het bakken van de 3 biscuits, dat ging overigens niet zonder ongelukken toen de 3de biscuit in de oven besloot de springvorm te verlaten, maar uiteindelijk kwam het met die 3de taart ook helemaal goed. Dan moesten er vullingen gemaakt worden, 3 soorten, om precies te zijn. Ik maakte een aardbeienboterroom, een donkere chocoladeboterroom en een boterroom op basis van witte chocoladeganache (die heb ik niet gefotografeerd). De recepten voor deze overheerlijke vullingen zijn allemaal te vinden in de boeken van de Koekjesfee. Uit suikerpasta stak mijn lief een heleboel vlinders en een heel perk bloemen en toen kon de assemblage beginnen.

De eerste taart werd gevuld (en afgesmeerd) met de aardbeienboterroom en daar legde ik ook telkens een laag verse aardbeien tussen. De afwerking bestond uit roze rolfondant (suikerpasta), die ik al voorgekleurd kocht in de plaatselijke winkel met bakbenodigdheden, en de vlinders waar ik dus de gewaardeerde assistentie voor kreeg van een iets geduldigere persoon dan ikzelf: mijn lief.

De tweede taart werd gevuld met een laag donkere chocoladebotercreme, met daarin stukjes witte chocolade en een laag boterroom op basis van witte chocoladeganache. Met die laatste smeerde ik de taart ook helemaal af. Dit afsmeren is nodig om de taart mooi glad te maken en om de laag suikerpasta te laten hechten. Voor zij die zich overigens afvragen wat eigenlijk ganache is, dit is eigenlijk niet meer of niet minder dan een mengsel van room en chocolade. Deze taart werd afgewerkt met witte rolfondant en veel bloemetjes met een zilveren suikerparel erin.

Dan was er nog de derde taart. Die werd eenvoudigweg gevuld met aardbeienconfituur en afgesmeerd met de rest van de boterroom op basis van witte chocoladeganache. Er werd paarse rolfondant overgelegd en het taartje werd versierd met superschattige lieveheersbeestjes in suiker en bloemen.

Het resultaat was echt mooi en dat zeg ik niet alleen zelf, ik heb er veel complimentjes over gekregen. Belangrijker nog dan het feit dat de taarten mooi waren, was dat ze ook echt heel lekker waren. Ondanks de overvloedige aanwezigheid van boter, room, chocolade en eieren in deze baksels, waren ze toch niet te zwaar, maar lekker licht en luchtig. Voor herhaling vatbaar, zou ik zeggen!

Drukst

Druk, drukker, drukst, de overtreffende trap van dit woord voldoet naar mijn gevoel niet eens voor wat er hier ten huize de voorbije weken gaande was. Ik leefde (en leef eigenlijk nog steeds) in een permanente staat van overwerkt zijn, de vermoeidheid slaat bij momenten genadeloos toe, maar ik heb nauwelijks tijd om te rusten of stil te staan. Een paar dagen in Zeeland brachten afgelopen week een korte adempauze. Ook hier op mijn blog was er even weinig beweging, maar dat wil niet zeggen dat ik niets te vertellen heb. Omdat het nogal verscheiden onderwerpen zijn, volgen de komende dagen los van elkaar wat stukjes. We beginnen met iets over boeken...

Tijd om creatieve dingen te realiseren heb ik dus niet momenteel, maar het kriebelt wel. Daarom bedenk ik dan in de schaarse vrije momenten, of de tijdens de momenten dat mijn gedachten toch even afdwalen, wat ik graag zou willen maken. Ik doe links en rechts ideeën op, blader door patronenboeken en ga op zoek naar boeken waar leuke projecten instaan. Dit is minder tijdrovend dan echt werken aan projecten en zo wordt mijn honger toch een beetje gestild.

De voorbije weken kocht ik 4 boeken met uiteenlopende patronen in en ze zijn zo leuk dat het echt moeilijk is om er niets uit beginnen te maken. Gelukkig heb ik intussen al iets beter door dat ik de grenzen aan mijn eigen kunnen moet respecteren, dus voorlopig blijft het vooral bij kijken en wegdromen.

Uit het eerste boek dat ik kocht, zag ik hier en hier al prachtige creaties verschijnen. Ik moet het boek nog eens van dichterbij bekijken, ik ben zelf niet bepaald mager te noemen en ik ben toch benieuwd of ik wel zou passen in de maten die voorgesteld worden in dit boek. Hoe dan ook staan er weer leuke patronen in om kinderkledij te maken, dus het kleine nichtje en de pete- en metekinderen kunnen goed voorzien worden.

Ik ontdekte deze fantastische uitkomst van één van de patronen van Kallou en ben wat gaan rondneuzen op de Franstalige website in kwestie. Als aanstormend leerkracht Frans ben ik blij verrast dat ik eindelijk eens een toffe site ter ondersteuning van mijn hobby gevonden heb in die prachtige taal. Toen ik dan ook merkte dat ze ook een boek verkopen vol leuke patronen, heb ik niet getwijfeld. 

Het boek is inmiddels ook al aangekomen en het ziet er geweldig... moeilijk uit. Het zijn echt stuk voor stuk prachtige projecten, maar echt eenvoudig lijken ze niet. Geen probleem, want inspiratie geven ze zeker. De enige opmerking die ik wel nog heb bij dit boek, is het feit dat de patronen achteraan in het boek staan, maar dat ze niet op werkelijke grootte gedrukt zijn. Het zijn gewoon afbeeldingen achteraan in het boek en daar staat dan bij vermeld dat ze bijvoorbeeld nog 400% vergroot moeten worden. Lijkt mij een beetje onhandig dat je eerst ook nog naar het copycenter moet, alvorens je aan deze projecten kan beginnen, maar soit. Ik ben ook hiermee heel blij en heb er weer tonnen ideeën bij gekregen.

Het stopte daar echter niet met aankopen. Volgende 2 titels zijn inmiddels ook in mijn bezit en jawel, deze boeken zijn nu alvast goedgekeurd, alleen al maar bij het lezen. Mooie kleding, niet te moeilijke patronen, stap voor stap uitleg met veel tekeningen. I love it!
Nu nog ergens véél tijd vinden en het uittesten van deze nieuwe aanwinsten kan beginnen!