Reversible bag

Het einde van vorig academiejaar was spannend, druk en heel erg stresserend. Tel daarbij constante misselijkheid veroorzaakt door een prille buikbewoner en dan moet ik er verder geen tekening bij maken, denk ik. Wat op sommige momenten niet mogelijk leek, gebeurde toch: ik slaagde met glans en kon het academiejaar weer in schoonheid afsluiten en achter mij laten. Nu volgt er voor mij nog een laatste jaar, dat ik gelukkig kan combineren met werken in het onderwijs en waarbij de focus van de lessen en opdrachten ligt op die praktijk. 

Anderen van onze groep zijn inmiddels afgestudeerd (omdat ze eerder al een pedagogisch diploma haalden) en kunnen de (hoge)schoolbanken definitief vaarwel zeggen. Eén van die kersvers afgestudeerden is ook een goede vriendin geworden. Ze was al kleuterjuf, maar mag zich nu lerares lager onderwijs noemen. Ze kreeg bovendien een nieuwe voordeur in het midden van de schoolvakantie, maar stelde het vieren van die gebeurtenis nog even uit tot vandaag. Voor de slechte verstaanders of voor mensen uit streken waar deze uitdrukking niet gebruikt wordt: een nieuwe voordeur wil zeggen dat ze een nieuw getal vooraan haar leeftijd gekregen heeft, een 3 in dit geval. Een echte juf heeft altijd veel materiaal mee te zeulen naar haar klas en daarom bedacht ik mij dat een zelfgemaakte tas wel van pas zou kunnen komen. 

Na de omkeerbare schort en het omkeerbare zomerjurkje, maakte ik nu de reversible bag van Verypurpleperson, na deze tas al op een heel aantal blogs voorbij te hebben zien komen. Het patroon valt blijkbaar redelijk klein uit, dat hadden de dames die mij voorgingen in het maken van deze tas al ondervonden, dus wilde ik ze ook wat groter maken. Sneller gezegd dan gedaan als de deadline dichtbij komt en je geen kopieerapparaat in de buurt hebt (wel een printer die kan kopiëren, maar die niet wilde doen wat ik in mijn hoofd had). Als de nood het hoogst is, is echter de redding nabij. Dit keer in de vorm van mijn fantastische lief die genoeg tekeninzicht bezit om die klus gewoon "artisanaal" te klaren. Kwamen daarbij van pas: een lange lat, een meetlint, patroonpapier, het originele patroon, een schaar, een potlood en een gsm. Het laatste item vanwege de handige rekenmachine die zorgde voor de nodige controle tot op de millimeter.

Ik ben zelf niet helemaal tevreden over het stikwerk, maar dat merk je vooral aan de details die (hopelijk) enkel een geoefend oog zal kunnen zien. Bij het vergroten van het patroon moet er ergens iets fout gegaan zijn met het tekenen van de "neep" en daar heb ik toch wat moeten voor foefelen (dat is goed Nederlands, heb het opgezocht in Van Dale) om dat in orde te krijgen. Van de stoffenkeuze ben ik wel tevreden. Beide stoffen heb ik in een stoffenwinkel hier in de buurt gekocht (de jeans met bloemetjes wel al een hele tijd geleden). Ik vind het al bij al een leuke tas, hopelijk denkt het feestvarken er ook zo over...

Omkeerbaar zomerjurkje

In het begin van de zomervakantie, die inmiddels jammer genoeg achter de rug is, verjaarde mijn jongste metekindje. De lieve schat werd alweer 1 jaar, waarmee bewezen is dat de tijd echt enorm snel gaat. De evolutie die een kindje gedurende een jaar maakt is ook echt ongelofelijk. Het is niet de eerste keer dat ik het van dichtbij meemaak, maar ik blijf er mij over verbazen. Van een compleet afhankelijk snoezig baby'tje verandert zo een kleintje in een zelfbewuste, in haar geval flink (aan de hand) stappende, vrolijk brabbelende peuter die al heel wat dingen zelf kan (en vooral wil) doen. Dat vind ik echt fantastisch om te zien en ik kan niet wachten om die evolutie echt dagelijks te kunnen meemaken bij mijn eigen kleintje. Het geeft mij nog meer het besef dat ik van elke minuut moet proberen te genieten, nu ook al, want het cliché "ze worden zo snel groot", klopt als geen ander.

Bij een verjaardag horen natuurlijk cadeautjes en de meter zou de meter niet zijn als ze toch niet iets zelfgemaakt uit haar mouw zou schudden. Ik maakte dan ook een omkeerbaar kleedje naar een patroon (toddler dress) dat ik in dit boek vond. Het is het kleedje van op de cover van het boek, maar zonder de franjes omdat de stof op zich al druk genoeg is en de mama van mijn metekindje niet zo een fan is van overvloedig veel frutsels. Het kleedje is eenvoudig te maken en bovendien is de stap voor stap uitleg in het boek zeer duidelijk. In het boek stond het beleg slechts tot ongeveer een derde van het kleedje getekend, maar ik besliste om gewoon het patroon twee keer volledig uit 2 stofjes te knippen en er een omkeerbare versie van te maken. 

Het model is hetzelfde als het kleedje dat ik al bij haar geboorte maakte. Het kleedje is normaal gezien lang draagbaar, omdat het zo wijd is, kan het ook nog als tuniek gedragen worden of als topje op een toffe broek als de kleine meid nog groter wordt. Jammer genoeg doet de foto het kleedje niet alle eer aan, naar goede gewoonte was ik weer maar net op tijd met mijn projectje klaar en moesten de foto's nog snel gemaakt worden met slecht licht en vooral geen gevoel voor het mooi kadreren van het onderwerp.