Ik verwaarloos vrienden, familie en zelfs mezelf, maar hoop (en weet) dat zij die me echt graag zien daar toch het nodige begrip voor kunnen opbrengen. Deze grote drukte is slechts tijdelijk, want hoewel het leven altijd behoorlijk druk zal zijn en blijven, zo druk als het voor mij nu is, wordt het (normaal gezien) nooit meer. De voorbije weken stond ik voor de klas en daar werd het mij weer allemaal heel duidelijk. Ik heb mijn roeping gevonden. Fantastisch vind ik het om jongeren iets bij te leren, om met hen in dialoog te gaan, om steeds nieuwe manieren proberen te vinden om hen te boeien. Dat laatste is vaak een hele opgave, maar de voldoening als het toch maar weer eens gelukt is, is des te groter. Terwijl ik hen iets probeer bij te brengen, leer ik ook nog zo veel bij. Ze maken van mij telkens een betere lerares en geven mij bovendien weer een nieuw perspectief op de wereld. Ik voel mij als een vis in het water voor de klas en dat is blijkbaar mijn mentoren op de stageschool en de docenten van de opleiding niet ontgaan. Van hen kreeg ik dan ook, als kers op de taart, fantastische beoordelingen. Ik raak er niet over uitgepraat, maar om de gekende reden hier slechts een kort verslag in een paar zinnen.
Intussen gaat het ook vooruit met de bouw van ons huisje. Hier dingen voor regelen en allerlei zaken kiezen, komt nog bovenop de drukte van de opleiding en mijn gewone job. Hier moeten keuzes "voor het leven" gemaakt worden en daar mogen we niet licht over gaan. De verleiding is soms groot om dat wel te doen, want er is nog zoveel ander werk te doen, maar gelukkig primeert het gezond verstand en nemen we hiervoor toch voldoende tijd. De vloeren zijn inmiddels gekozen en we zijn er superblij mee. In de loop van deze week moet het elektriciteitsplan afgewerkt worden, zodat de leidingen kunnen getrokken worden. We krijgen nu ook meer en meer zicht op hoe we het huis willen inrichten, het neemt allemaal concreet vorm aan. Daarom deze korte update met nog eens wat foto's van ons huisje. Het dak ligt er op, de dorpels in blauwe steen zijn geplaatst en er werden aan weerszijden van het huis tuinmuurtjes gezet die zorgen voor een beetje privacy. Telkens we er komen, voel ik mij er meer en meer thuis. Ik kan niet wachten tot het klaar is, maar mijn geduld zal toch nog een tijdje op de proef gesteld worden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten